çocukken yapılan tehlikeli şeyler

benim için; (bkz: büyümek)

(bkz: balkondan atlamak sayılıyor mu) (bkz: ya da birini balkondan atmak) (bkz: peki birini bıçaklamak sayılıyor mu) (bkz: umarım sayılmıyordur)

(bkz: perde yakmak) (bkz: kamyonun altına girmek) (bkz: laibo bişey oldu mu)

Az önce bir entry okuyunca aklıma geldi. Anneannemlerdeyim, yaşım 5 falan herhalde. Sabah kalktım onlar evde yok halı yıkamaya inmişler aşağıya. Benimde karnım acıktı açtım bi yandan o zamanlar kanalın adı (bkz: FOX Kids) ti yamulmuyorsam çizgi film izliyorum. Neyse dedim kendime bi yumurta pişireyim. Çocuk aklı işte ufacık yumurtayı haşlamak için kocaman şeyi mi pisleticem aldım plastik çay altlığını. Hani şu her yerde olan kırmızı beyaz altlık var ya heh ondan. İçine azcık su koydum koydum yumurtayı attım ocağa. Tabi çok acelem var çizgi film kaçıyor koştum hemen içeriye. Aradan bi 10 dakika geçti içerden garip garip kokular geliyor içeriye bi girdim o altlık simsiyah olmuş hemen kapattım altını bunu aldım lavaboya attım falan o esnada anneannemle dedem girdi. Tabi onlar şok naaptın lan ne bu koku ne bu duman falan. Anlattım işte böyle böyle diye bi yandan sinir krizi geçirip bi yandan gülüyolar. Dedem dedi iyi o kadar da salak değilmişsin su koymak en azından aklına gelmiş. İçine su koymasan evi yakıcakmışsın. Sanırım yaptığım en tehlikeli hareket buydu..

(bkz: ne geçmiş tükendi ne de yarınlar)

Ben küçükken 3. Katta olan evimizden yan tarafa eni 20-25 cm olan bi mermerden yürüyerek geçmişim.yan komşunun evine girince de komşu beni geri getirmiş eve.Hızlıymışım o sıralar

alüminyum folyoyu fiş şekline getirip prize sokmuştum, bütün apartmanın elektriği kesilip prizde de patlama olunca süper gücüm var sanmıştım. halbuki elimi çekmesem fiş yaptıgım folyoyu prize sokarken çarpılıp ölürmüşüm

elektrikli ısıtıcıya peçete sokup yakıp dolabın arkasına atıyordum halı yanmıştı.

Cıvalı termometreyle çaydanlıktaki suyun sıcaklığını ölçmeye çalışmak akabinde evdekilerin zehirlenip hastanelik olması

dayımlardayım kuzenler falan var bunların da evin orda bi okul var okulun bahçesine gittik top oynamaya bi tane çanta bulduk açtık içini havlu dalin şampuan falan var şampuanı falan iyice sıktık ortaya çantanın a...koyduk yani sonra biraz daha top oynadık sonra küçükleri yolladık bizde okulun oralarda takılıyoz çantanın sahibi geldi okulun içinde ben dışındayım gördüm bunu kaçtım dayımların evin etrafı da yeşillik falan kaçarken içi ısrgan dolu kanala düşmüştüm hiç unutamıyom elema yakalasa ebemi öperdi

kafamdan aşağı sabun dökmek.ölüyomuşum az kalsın.

askıda olan makası almaya çalışmak az bi lekesi var hala gözümün altında :)

evde peçeteleri yakıp sağ elimden sol elime atıp tutmaya çalışıyordum bir gün planladığım gibi olmadı yanan peçete halıya düştü çığlık çığlığa annemi çağırdım da çok şükür ki halı çok yanmadı

4. kattan aşağı atlamam

sobaya yaslanmistim ve yanmıştim kötü bir deneyimdi

bütün entrylerde araştıran ve merak eden çocukluk anıları var maşallah. tabi sonları dayakla bitince merak duygusu da beraberinde sona ermiş yazık yav anjxsnjxna (bkz: türkiye'de bilim insanı yetişmemesinin nedenleri)

küçüğüm tabi, sobanın başındayım ve sobayı kurcalıyorum. ateşi ilk defa bulmuş adamın heyecanı var üzerimde. o heyecanla evi yakacaktım. babam, direksiyonu bana verdiğinde tüm aileyi uçuruma sürmüşüm. küçükmüşüm yalnız. apartmanda 4. katın balkonunun mermerlerine itina ile her gün otururdum. sonra bir gün o mermerlerin sağlam olmadığını öğrendim. i̇yi düşmemişim. ciddi anlamda amcamı boğmak için planlar kurardım ve itinayla uygulardım "seni öldüreceğim şimdi." diye. i̇yi ki ölmemiş canım amcam.

elime geçen 1 lirayla; 18 vites olan bisikletimle hızla dönerciye gitmem sonucu araç çarpması :)) hep bu gırtlaktan

binanın en üst katında teras vardı kenarlarda da korkuluklar kısa böyle aralıklı aşağı bakmak için kafamı demirlerin arasından geçirdim ve geri çıkaramamıştım. aşağı düşücem diye de ağlamıştım kafam hep böyle kalıcak diye ağlamıştım. edit: şimdi düşündüm bu çocukken yapılan salaklıklar başlığına daha uygun sanki

5 yaşında 1. kattan intihar ediyorum diye kendimi atmışım. zor zamanlar..

balkonun altında ne var görebilir miyim acaba diye sarkmak ve kafa üstü aşağı düşmek, dengesiz dengesiz indiğim merdivenlerden yuvarlanmak, sağıma soluma bakmadan caddeye atlamak ve daha niceleri... bu yaşıma kadar gelebilmeyi ben de beklemiyordum şaşkınım..

burnuma boncuk sokmak bide trafoya yumurta atıp patlatmak ötesi yok.

çamaşır suyu içtim anneme küsüp bodruma saklanmışım orada uyuya kalmışım birkaç saat sonra uyanınca burası çok karanlık diye yaygara koparmışım amcam bulmuş beni kardeşimi banyo ettircem diye çamaşır makinesine atmaya çalışmıştım tabi o zamanlar ben 7 yaşındayım kardeşimde 6 aylık felan

kaz sürüsüyle kavga ettim

kolonya içmiştim

çıplak ayaklarla kapı eşiklerinin en tepesine spiderman edasıyla tırmanma annemin bir arkadaşının dürtlemesiyle bu alışkanlığımı bitirmiş bulundum

freni olmayan bisiklete binip yokuş aşağıya inip iki elimi bırakmak asdsdshdsgs

büyümek

masa altlarına saklanıp şurup içerdim (ağır içicilerdendim )

kızkardeşimle balkon demirinin diğer tarafina geçerdik

smackdown hareketlerini denemek. özür dilerim bilgehan abi sözünü dinlemedim. teravih namazına diye gittiğimiz camiide smackdown oynadık.

kafami demirliklerin arasina sokup duruyordum. hayır bir de küçük olsa tamam diycem maşallah gezegen gibi kafa nasa görse isim koyucak ne işin var senin demirlikte.

büyümek

bisiklete binmek, birinde bağ evinde gül bahçesine düşmüştüm. her yanımın çizilmesine mi yanayım, çıkarıp bi de dövdüğüne mi?

3 katlı bir binanın çatısına çıkıp dolaşmak, bir kiremit kaysa direk tahtalı köy.

balkondan atlamak... babaannemler 1. katta oturuyorlardı. eve gizlice yavru kedi soktum ve balkona koydum. gittim mutfağa kâseye süt koydum. geri bi geldim banaannem kediyi görünce sen kork xd tut at aşşa kediyi... ulan açıklama yapmama izin ver be babannem yaa. ben de 6 7 yaşındayım o sıralar. neyse babaannemin kediyi attığını görünce arkasından atladım kedinin amkrölwösldöf çimenlere yayıldım 2 80 ama güzel deneyimdi. entry bu kadar.

hep atlamalı zıplamalı entryler yazılmış ama, bende de durum öyle. bizim çatı katının ön cephesi terastı benim çocukluğumda. komşu bina da hakeza öyle. iki bina da 6 katlı olunca haliyle çatılar da birbirine denk. ama iki çatının arasında parmaklıkvari bir şey var hafif sallantılı. onu aşıp binadan binaya geçmiştik 3 kafadar. hep o banliyö 13 filmindeki abiler yüzünden..

3 katlı bir binanın çatısında yürümek, 4-5 metre yükseklikten yere atlamak -ayaklarımda oluşan basıncı yine hissettim- freni tutmayan bisikleti yokuş aşağı sürüp duvara çarpmam ben böyle bissürü şey söylerim ya. Yalnız şöyle bir ayrıntı var yaş ilerledikçe bu cesaret kayboldu, şimdi logar kapağının üstünden geçerken içine düşeceğim diye korkuyorum asdfasdf

biz çocukken tehlikeli ne yapmadık ki. hâlâ sağ salim yaşadığımıza şükrediyoruz. bilerek de yapmadık aslında ama neyse. en sevdiklerimden bir tane anlatayım bari. 4 kardeşiz ve masanın altına girip evcilik oynamayı çok severdik. geniş ve uzun bi yemek masamız vardı, yine altında toplanmışız. seccadeyle de açık kalan yani ışık alan her yeri kapatmışız. olay nasıl gelişti tam hatırlamıyorum ama ablam 'burası da çok karanlık oldu, biraz ışıklandıralım' diyerek seccadenin püsküllerini çakmakla yaktı. bizi oradan nasıl çıkartıllar hiç hatırlamıyorum, yani yangın çıkardık resmen. şükür hiçbirimize bir şey olmadı. sadece masamız yanmıştı.

Çamaşır suyu içmiştim yanlışlıkla

Çok aşırı tehlikeli mi bilmiyorum ama pil yalardım Bi iki saniye sonra ağzımda değişik bir uyuşuk his bırakırdı (büyük dikdörtgen pillerden)

Balkon demirinin üstüne minder koyup ata biner gibi oturmuştum. Evimizin 5. katta olması dışında bir problem yoktu :) Karşı apartmandaki adamın beni gördüğünde suratının aldığı ifadeyi unutamıyorum.

Bir tane yaptığım akla uygun şey yokki. Gerçekten çocukluğumdaki cesaretimi özlüyorum. Freni tutmayan bisikletle araba gelip gelmediğini göremediğin bir yokuştan bisikleti sürmek mi dersin, 4 5 metrelik dağdan kendini atıp taklalar içinde kaldırıma yapışmak mı dersin, 3-4 metrelik çatıdan atlayıp basınçla nerdeyse ayağını kırmak mi dersin, 3 katlı binanın çatısında dolaşmak mı dersin daha neler neler iyi yaşadım valla dhdhdhdj

o kadar çok var ki aklıma ilk geleni anlatayım. yalnız bunlar bana yapılanlar. evimizin bi odasında bütün kardeşler oyun oynardık, bir de salıncak yapmışlardı bize. iki ablam var, biri dikkatli diğeri ise pek önemsemez. küçük olan beni sallıyordu, diğeri gelip böyle çocuk mu sallanır demiş ve hızlı sallamaya başlamış, cam kırılmış dışarı çıkıp geri gelmişim. hayır bi de 3.katta oturuyoruz. allah korumuş da düşmemişim, ufak bir sıyrıkla atlatmışım. buna benzer bir salıncak mevzumuz daha var, güzel başlayıp sonu kötü bitenlerden. aile apartmanında oturuyorduk, evde kimse yok. bütün kuzenler bizim evde sallanıyoruz. ablam beni yine hızlı sallarken ipin bağlı olduğu demir kopmuş ve götümün üstüne yere çakılmışım. yerden kalkamıyorum diye ablam beni dövmüştü halbuki ben yürüyemiyordum zhahaha. saatlerce yürüyemedim ben. annemlere söylemeyeyim diye bi daha da dövmüştü. allahtan dedemler bizimkilere haber vermiş, hemen hastaneye götürülmüşüm. 48 saat müşahede altında tutulmuşum, neymiş iç kanama riskim olabilirmiş. yalnız bu hikayelerden ablamın beni sevmediğini anladım. bu anıları hatırladıkça annemde iyi sabır varmış diyorum.

İki kere evi yakıp babamdan 3 saat dayak yedikten bir ay sonra zeytin çekirdeğini burun deliklerime sokup boğuluyordum. Ulan mal değneği burnundan nefes alamıyorsan ağzından al dimi? Çocukluk yasaklansa keşke, utanç yıllarım resmen.